Zondag 1 augustus
Na een uitgebreid warm ontbijt lekker buiten op een terrasje gezeten. Achter het hotel ligt een meer met enorme vissen en schildpadden. Blijkbaar zijn die erg gewend aan gasten die restanten ontbijt over de reling gooien want ze wachtten met zijn allen al geduldig bij het terras. Mooi gezicht. Voor de zekerheid toch maar even gecheckt hoe laat de auto terug moest zijn en dat bleek 11.30 uur te zijn terwijl ik dacht dat dat 12.30 uur was. Halsoverkop uitgecheckt en op naar de Car Rental Return. Onder de nuttige plaatsen vanTom (met dank aan de helpdesk) vonden we het adres. Daar aangekomen bleek het Car Rental Center net verhuisd te zijn. In vliegende vaart op weg naar het nieuwe adres, maar dat viel nog niet mee. Veel éénrichtingswegen, dus veel gemopper en keren op de weg. Enfin, uiteindelijk toch gevonden en auto ingeleverd. We hebben 2480 mile gereden (oftewel 3968 kilometer). Toch weer een heel eind. De benzinekosten vielen erg mee: 240 dollar (ongeveer 192 euro) en dat is natuurlijk een peuleschil voor deze afstanden en zo'n slurpbak.
Daarna met de shuttlebus terug naar het hotel en konden we gaan hangen. Beetje puzzelen, wandelen, boekje lezen, bonnetjes optellen. Rond 16.30 uur op weg naar het vliegveld, ingecheckt en weer rondhangen. Gelukkig vertrok het vliegtuig ruim op tijd (19.45 uur) en hadden we wind mee. De reis zou dus korter duren. We vonden het wel erg warm in het vliegtuig. Na een uurtje riep de piloot om dat de temperatuursregeling was uitgevallen en dat we of in een te warm segment zaten of te koud. Nou, wij zaten duidelijk in het warme deel. Zat ik met mijn vliegtuigsokken aan te zweten. Niet geslapen omdat het zo warm en benauwd was. Het eten was trouwens prima, beter dan bij KLM. Verder verliep de vlucht voorspoedig, we kwamen zelfs een half uur eerder aan. Tja, daar stonden we dan in Düsseldorf. Hotel waar de auto stond gebeld om te vragen of de shuttle ons op kon halen. Helaas ging dat niet want de shuttle reed maar tot 10.20 uur en het was net 10.35 uur. Het hotel was niet heel erg ver van het vliegveld, dus zijn we gaan lopen. De Jazz stond trouw op ons te wachten, koffers erin en tuffen maar. Wel weer even wennen dat schakelen en de Jazz is toch ietsje minder luxe. De rit verliep vlot, dus we waren op tijd thuis. Wengo moest nog wel erg wennen toen hij ons zag. Het leek alsof hij zijn ogen niet kon geloven. Ook het springen kwam maar langzaam op gang. Toch ook weer fijn om thuis te zijn.

Al met al
We hebben een prachtige reis gemaakt. Het was apart om al die beelden die je van tv kent, nu in het echt te zien (we staan voor het Witte Huis!) en te beleven. We vonden het landschap minder mooi dan vorig jaar. Het leek een beetje op Duitsland of Frankrijk en bij het rijden op de snelweg zag je maar erg weinig van de omgeving omdat er struiken langs de rijstroken stonden. De mensen waren wat minder hartelijk in dit deel van het land en het was natuurlijk ook veel drukker. Kortom, prachtig om eens gezien te hebben, maar geen deel waar wij nog eens naar terugwillen.
Ik vond het super dat jullie zo trouw hebben meegereisd. Als je zo ver weg bent is hetheel leuk om al die reacties van iedereen te lezen. Ik hoop dat jullie een volgende reis weer zo trouw meereizen!